Taurusgebergte, Turkije – rond 1960 (3)
Zwijgen
Distel uit het Taurusgebergte, Turkije.Razend is muhtar (dorpshoofd) Sefer. Niemand in het dorp praat meer tegen hem. Zelfs zijn eigen vrouwen en kinderen niet. Het is om gek van te worden. Ook in het stadje lacht iedereen hem uit. Zelfs waar hij bij staat. Hij staat in zijn hemd voor de hele wereld.
Als in een nachtmerrie herinnert de muhtar telkens weer hoe het gekomen is. Stiekem, heel stiekem is hij naar het politiebureau in het stadje gegaan. Hij heeft Tașbașoğlu zo zwart mogelijk gemaakt. “Die zogenaamde 'heilige' die de dorpelingen bedriegt met zijn handopleggingen. Dat kan toch niet meer bestaan in het moderne Turkije, in de tijd van de ruimtevaart en de atoomwapens. Bovendien hitst hij de boeren op tegen het gezag en de regering.”
Bos in het Taurusgebergte, Turkije.Twee gendarmes zijn Tașbaș komen arresteren. De dorpelingen stonden er zwijgend bij. De sfeer was om te snijden. Zo dadelijk zouden ze zich met zijn allen op de gendarmes storten, of die nou geweren bij zich hadden of niet.
Tașbaș stond daar met zijn hoofd naar beneden. Hij heeft nooit een heilige willen zijn. De dorpelingen hebben hem tot heilige gebombardeerd, omdat ze geen uitweg meer zien in hun armoede. En omdat hij de corrupte muhtar al jaren openlijk bekritiseert.
Toen de gendarmes Tașbaș wegbrachten, draaide hij zich om bij de dorpsgrens. Fier stond hij nu rechtop. Samen met de boeren stond hij in een kring. Hij liet zijn ogen op ieder van hen rusten, stuk voor stuk. Kalm sprak hij: “Jullie zullen de muhtar geen haar krenken. Hoewel hij het volgens de vier heilige boeken verdiend heeft gedood te worden. Maar jullie zullen geen woord meer tot hem spreken. Niemand van jullie. Geen woord!”
De muhtar zucht. Dit is erger dan de dood.
_______________________
Bron
De Turkse auteur Yașar Kemal beschrijft in Onsterfelijk Gras (1968, deel 3 van zijn Anatolische trilogie) hoe de armoede in een klein dorpje het geweld doet oplaaien. De wanhoop en de verbittering zoeken een uitweg.
Daarnaast schildert Kemal de schitterende natuur in de bergen en laat ons de onbarmhartige hitte in de vlakte voelen, waar de dorpelingen een paar maanden per jaar katoen plukken.
Ga naar:
= deel 1:
De sluwe muhtar - Taurusgebergte, Turkije – rond 1960 (1), verhaal 121.
= deel 2:
De heilige - Taurusgebergte, Turkije – rond 1960 (2), verhaal 122.
= de volgende pagina:
Een griot houdt nooit zijn mond - Santhiu-Niaye, West-Senegal – 1965 , verhaal 124.
= de Inhoudsopgave, verhaal 123.
