Een dorpje in Anatolië, Turkije – 2015
Genezen
Anatolië.
Süleyman wist zich het zweet van het voorhoofd. Hij heeft de hele dag gewerkt op zijn akker in de brandende zon. Hij kijkt naar de vertrouwde beboste bergen onder de strakblauwe hemel. Hij ziet er tegenop naar huis te gaan. “Het is toch niet míjn schuld, ze heeft het me zelf gevraagd. Wat kan ik doen?”
Saniye, de vrouw van Süleyman was een half jaar geleden ernstig ziek geworden. Ze spuugde bloed en begreep dat ze niet lang meer te leven had. Saniye drong er bij Süleyman op aan te trouwen met Hayriye, haar als tweede vrouw te nemen. “Wie zal er voor de baby zorgen en voor de jongens, als ik er niet meer ben?” Süleyman wilde er niet van weten. “Zo moet je niet praten”, antwoordde hij, “word maar gauw beter.” Maar Saniye bleef aandringen: “Doe het nou, ik maak me zo ongerust. Hayriye is een goede vrouw, ze is gek met kinderen en ziet er goed uit.”
De volgende dag gingen ze samen met de bus naar de stad. In het ziekenhuis stelde de dokter vast dat Saniye tuberculose had en direct opgenomen moest worden. Süleyman wist zich geen raad met de huilende baby en de drie jongens die kattenkwaad uithaalden, als hij op het land werkte. Al gauw was Hayriye in huis. Ze was meteen dol op de baby en zorgde prima voor alles op de kleine boerderij.
Anatolië.
Tegen alle verwachting in genas Saniye uiteindelijk en kwam weer thuis. Wat was iedereen opgetogen! Ook Hayriye. Voor Saniye was het wel even slikken dat Süleyman de ene nacht bij Hayriye sliep en de volgende nacht bij haar. En dat de baby nu erg gehecht was aan Hayriye en aan haar moest wennen … Binnen de kortste keren werden beide vrouwen verteerd door jaloezie. Ze deden niks anders dan ruzie maken. De sfeer op het boerderijtje werd ondraaglijk.
Plotseling glimlachte Süleyman, terwijl hij naar huis liep. Hij had een idee: “Morgen laat ik de akker de akker en ga ik naar de stad. Voor Saniye en voor Hayriye ga ik allebei een mooi kado kopen, zodat ze zien dat ik van hen allebei evenveel houd.”
_______________________
Bron
De film Kümes (kippenhok, 2015) van de Turkse regisseur Ufuk Bayraktar laat het leven zien in een klein, afgelegen bergdorpje.
Ga naar:
= de volgende pagina:
'Dit is ónze grond' - een dorpje in het noorden van Rusland – 2016, verhaal 163.
= de Inhoudsopgave, verhaal 162.
