Een klein nomadenkamp in Mali – 2012
Zweepslagen
Mali.
Bezorgd kijkt de knappe jonge vrouw met zachte bruine ogen haar man aan: “Kidane, ik moet je wat zeggen.” Deze antwoordt, vriendelijk glimlachend: “Ik weet al wat je wil zeggen. Je wil weg van hier. Maar waar zullen we naar toe gaan? Ben je soms bang?” “Natuurlijk ben ik bang”, zegt Satima, “ik moet die mannen niet. Al bijna iedereen is vertrokken. Laten we achter hen aangaan.”
Satima en Kidane zijn Toeareg-nomaden met een kleine kudde runderen en wat geiten. Ze wonen samen met hun twaalfjarige dochter Toya in een tent in de woestijn in de buurt van het stadje Timboektoe. Een paar weken geleden verschenen daar een paar pick-ups met islamitische strijders, die het stadje bezetten en de sharia, de strenge islamitische wetten, invoerden. Sindsdien horen Satima en Kidane de raarste verhalen. Muziek maken is verboden en word je betrapt dan krijg je veertig zweepslagen in het openbaar. Voetballen en roken mag ook niet meer en een meisje mag niet bellen met een vriend. Voor alles krijg je zweepslagen.
Mali.
- Satima, ik ben ook bang, maar we moeten samen sterk zijn. Ik ben je man, je moet me steunen.
- Telkens als je weg bent, komt die enge kerel met zijn geweer. Gisteren ook nog, toen ik voor de tent mijn haren zat te wassen. Dat mocht ik niet doen in het openbaar, zei hij, dat was in strijd met de sharia.
- Een getrouwde vrouw aanspreken, als haar man er niet is, is zeker niet in strijd met de sharia!
- Dat zei ik ook, maar daar gaf hij geen antwoord op. Op de markt wordt gefluisterd dat de strijders al verschillende meisjes bij hun ouders weggehaald hebben om met hen te trouwen. De imam heeft het openlijk veroordeeld, maar ze trekken zich er niks van aan. Laten we toch weg gaan, voordat het te laat is.
Terwijl Satima en Kidane onder de luifel van de tent liggen te praten, melkt Toya de geiten. Even later komt ze met een kom melk aanlopen. Vragend kijkt ze haar ouders aan.
_______________________
Bron
De prachtige en tegelijk angstaanjagende film Timbuktu (2014) van de Mauritaanse regisseur Abderrahmane Sissako laat zien hoe een handvol gewapende mannen een woestijnstadje schrik aanjaagt.
Ga naar:
= de volgende pagina: Paradijs en hel - een gehucht in Colombia – 2014, verhaal 156.
= de Inhoudsopgave, verhaal 155.
