Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 53

Een landgoed in het noorden van Italië – 1910 (1)

Olmo wordt groot


for bigger picture click on this photo

(Foto: Robyn Aldridge)

Noord-Italië.

Leo, de oude boerenknecht, slaat met zijn vlakke hand op tafel. “Wie zegt daar 'bastaard'?”, roept hij en zijn ogen schieten vuur. Niemand antwoordt, er valt een doodse stilte. “In dit huis zijn geen bastaards. De vader is een van ons. Waar of niet, Rosina?” Rosina, de moeder van Olmo zwijgt, ze snikt zachtjes verder. Dan vervolgt Leo, nu wat vriendelijker: “Nou Rosina, jij zal het toch wel weten?” “Natuurlijk weet ik het”, antwoordt zij en dan lichten haar ogen op “als ik het al niet wist.” Iedereen moet lachen. “Haal Olmo”, zegt Leo.

In de grote, enigszins vervallen woonkamer van het knechtengedeelte van een groot landgoed zitten zo'n dertig boerenknechten en -meiden samen te eten. Ze horen allemaal tot de familie Dalco. Er wordt gepraat en er worden grappen gemaakt, maar ook bitse opmerkingen. Bijvoorbeeld over Olmo, een jongen van een jaar of negen, een diablo, een deugniet. Zijn moeder, Rosina, krijgt voor de zoveelste keer voor de voeten geworpen dat haar zoon een bastardo, een bastaard is. Snikkend loopt ze weg. Voor Leo is nu de maat vol. Hij is een boerenknecht van in de zeventig. Hij heeft een snor en een stoppelbaard, hij draagt een verweerde hoed, ook aan tafel en hij heeft een raspende stem. Hij zit aan het hoofd van de lange tafel en is de onbetwiste leider van de familie.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Borghy52)

Noord-Italië.

Olmo zit met een bord op schoot in de stal bij de andere kinderen, als hij zijn naam hoort roepen. Hij is bang dat hij op zijn kop gaat krijgen voor een van de streken die hij uitgehaald heeft. Hij wil weglopen, maar een paar sterke handen pakken hem beet en zetten hem op de tafel. Gauw neemt hij zijn hoed af, klemt hem onder zijn rechterarm, zoals het hoort en loopt stap voor stap in de richting van Leo. “Luister Olmo, je wordt al wat groter. Je gaat binnenkort leren lezen en schrijven. Later zal je in het leger gaan en wat van de wereld zien. Maar denk er aan: je wordt geen ambtenaar, carabiniere of priester. Die wil ik in dit huis niet. Je bent een Dalco, je wordt een paesano, een boer.” Olmo knikt. Leo biedt hem zijn glas aan, zodat hij een slok van zijn wijn kan drinken.

_______________________

Bron
De magistrale, vijf uur durende film Novecento (De twintigste eeuw, 1976) van de Italiaanse regisseur Bernardo Bertolucci vertelt het verhaal van de grote veranderingen in het leven van de kleine boeren in de eerste helft van de twintigste eeuw: de grote landbouwstaking van 1908, de mechanisering, het fascisme, het verzet en de bevrijding.



Ga naar:
= deel 2:
De cavalerie-eenheid keert om - een dorp in het noorden van Italië – 1920 (2), verhaal 69.
= de volgende pagina:
Na dertig jaar onafhankelijk – een afgelegen boerderij in de moerassen van IJsland – 1911 (2), verhaal 54.
= de Inhoudsopgave, verhaal 53.