Een klein dorpje in Vietnam – 1989 (2)
Burgemeester Duong
Vietnam.
“Hoe is het nu met burgemeester Duong?” vraagt Hàng uiteindelijk aan de boer die naast haar zit. “Nou, meisje, die is vertrokken naar de hel”, antwoordt deze luid. Waarop alle mannen hard beginnen te lachen en de vrouwen elkaar met de elleboog in de zij porren en giechelen. Hàng is een bleek en wat mager meisje met levendige ogen. Ze woont in Hanoi, maar ze is nu op bezoek bij haar tante Tâm in het dorp, waar haar moeder vroeger woonde. Tante Tâm is zo dol op haar, dat zij zo nu en dan een neef met een Honda naar Hanoi stuurt om haar op te halen voor het een of andere feest.
Vorige keer dat ze hier was, had iedereen het over 'die smeerlap van een Duong' die de boomgaard van mevrouw Hai probeerde af te pakken. Mevrouw Hai was een arme vrouw die er alleen voor stond. Haar zoon was omgekomen in de oorlog en ook haar man was al overleden. Ze leefde van haar boomgaard. De burgemeester had zijn zinnen op haar stukje grond gezet om er een huis te bouwen voor zijn pas getrouwde dochter. Hàng had nog vaak teruggedacht aan dit verhaal en vroeg zich af hoe het afgelopen was.
Vietnam.
In de keuken treft Hàng mevrouw Dua, de hulp van haar tante. Ze is druk bezig met allerlei gerechten voor de gasten, maar ze vindt toch nog even tijd om het verhaal van mevrouw Hai te vertellen. “Die smeerlap van een burgemeester Duong is het inderdaad gelukt de grond van mevrouw Hai in te pikken. Hij had alle ambtenaren omgekocht die over grondaankoop gaan. Iedereen was kwaad in het dorp, maar we konden niks doen. Duong is van de Communistische Partij en dan sta je als dorpeling, als kleine boer, machteloos.”
Mevrouw Dua port het vuur nog wat op, roert in verschillende pannen, zucht en vervolgt haar verhaal. “Mevrouw Hai zwierf met grote zwarte wallen onder haar ogen door het dorp. 's Nachts sliep ze vaak op de begraafplaats, bij het graf van haar zoon. Op een avond zag ze dat het hek van die smeerlap toevallig niet op slot zat. Als een spook sloop ze naar binnen en zag dat die Duong zijn pasgeboren hondjes pap zat te voeren. Onder haar kleed had ze een moker bij zich. Daarmee sloeg ze hem keihard op zijn achterhoofd. Hij was in één klap dood. Toen liep ze naar haar hut, sprenkelde overal petroleum en en hing zich op, na haar hut in brand gestoken te hebben. We hebben nog met zijn allen geprobeerd het vuur te blussen, maar het was al te laat, mevrouw Hai was dood.”
Mevrouw Dua gaat verder met het koken, in de woonkamer gaat het feest vrolijk door. Maar Hàng staat perplex, ze is helemaal gevoelloos, blanco.
_______________________
Bron
De roman Blind paradijs (1988) van de Vietnamese schrijfster Duong Thu Huong vertelt over een arm meisje dat opgroeit in Hanoi. Van haar moeder hoort ze de verhalen over het kleine dorp waar deze vandaan komt.
Ga naar:
= deel 1: Klassen-analyse - een klein dorpje in Vietnam – 1955 (1), verhaal 116.
= de volgende pagina: Saga leeft nog! - een dorpje in Burkina Faso – 1990, verhaal 142.
= de Inhoudsopgave, verhaal 141.
