Prairie in Colorado, Verenigde Staten – 1863 (2)
Het heilige bos ontwijd
Colorado.
Nog voor het goed en wel licht is, verlaat Schoppende Vogel op zijn bruingevlekte pony het tentenkamp. Hij heeft een lange tocht voor de boeg, maar de eigenlijke reden om zo vroeg te vertrekken is dat hij er naar snakt om alleen te zijn. Alleen met zijn gedachten. Een paar dagen geleden heeft hij zo'n nare droom gehad over een kale vlakte vol met in de zon gebleekte beenderen. Het waren de botten van zijn vrienden, zijn familie, zijn volk. Een gure wind joeg over de vlakte. De dood heerste er.
Schoppende Vogel is een Comanche-Indiaan van een jaar of vijftig, met een breed, rond gezicht. Hij is ernstig van aard, dat zie je meteen aan zijn blik. Hij is de medicijnman van het dorp. Het is zijn taak zijn aandacht altijd gericht te houden op de Grote Geest. Schoppende Vogel is de laatste dagen onrustig, bijna in de war. Daarom gaat hij vandaag naar het Heilige Bos van de Comanche.
Colorado.
Als Schoppende Vogel een paar uur over de eindeloze prairie gereden heeft, is hij inderdaad tot rust gekomen. Door de vogels, de wolken in de blauwe lucht, een vos die wegschiet en de heerlijke kruidige geuren van het grasland klaart zijn humeur zienderogen op. Misschien heeft hij zich al te ongerust gemaakt.
Eindelijk komt Schoppende Vogel aan bij het Heilige Bos. Hij herinnert zich nog goed dat hij hier met zijn vader is geweest, toen hij nog een kind was. Hoe die hem verteld heeft dat de Grote Geest hier het leven op aarde had gebracht. Hoe hij toen de kracht van de Grote Geest zelf gevoeld heeft, zo jong als hij was.
Als Schoppende Vogel het bos inrijdt, is hij opnieuw onder de indruk van al de verschillende statige bomen. Hij ademt diep in en uit en voelt hoe een kalmte bezit neemt van hem. Maar niet voor lang. Het is stil in het bos, te stil. Er hangt een drukkende sfeer. Hij ruikt iets, het is niet fris, het is de geur van de dood. Dan komt hij aan bij een grote, zonbeschenen open plek in het bos. Daar ziet hij tot zijn schrik een berg dode herten, waarvan de koppen ruw afgehakt zijn en de poten ook. Eekhoorns en stinkdieren liggen er op de grond, doodgeschoten. Bomen liggen kriskras op het gras, omgehakt zonder dat de takken verwijderd zijn. Waarom? Dan ziet hij twee hutten, lelijk in elkaar geflanst. Er ligt allerlei rommel in de buurt, zoals een heleboel lege whiskyflessen. Schoppende Vogel begrijpt het. Hier zijn jagers geweest, blanken. Zij weten niet hoe je met de geschenken van de Grote Geest om moet gaan. Dat heeft hij al vaker gezien.
In Colorado.Ontmoedigd rijdt Schoppende Vogel op een draf terug naar het kamp. Hij moet dringend spreken met Tien Beren, het oude opperhoofd.
_______________________
Bron
Het boek De dans van de wolf (1988) van de Amerikaanse auteur Michael Blake vertelt over een Amerikaanse luitenant die in contact komt met Indianen. Het schetst een fraai beeld van het Indiaanse leven.
Ga naar:
= deel 1: Bizonjacht - prairie in Colorado, Verenigde Staten – 1863 (1), verhaal 20.
= de volgende pagina: Bijna verdronken - een dorpje in Victoria, Australië – 1866 (1), verhaal 22.
= de Inhoudsopgave, verhaal 21.
