Castellón, Spanje – 2006
De boom van opa
Alma is wanhopig. Een paar maanden geleden is opa gestopt met praten en nu wil hij ook niet meer eten. Alma is gek op haar opa. Toen ze nog een klein meisje was, trok ze altijd met hem op. Alles kon ze hem vertellen, hij moest overal om lachen en werd nooit kwaad op haar. Samen liepen ze door de olijvenboomgaard met de oude, knoestige bomen. Opa vertelde Alma alles over de bomen en liet haar zien hoe je een olijfboom moest planten, enten en verzorgen. Nu is ze zeventien, maar opa heeft nog steeds een grote plek in haar hart.
Het is vorig jaar begonnen. Een aannemer wilde een van de oeroude olijfbomen kopen. Dertigduizend euro bood hij. Overal in Europa en zelfs in Japan was er vraag naar de eeuwenoude bomen, ter decoratie van parken en gebouwen.
Opa was mordicus tegen. “Die verkoop ik niet”, had hij geroepen. “Ik kan hem niet verkopen, want hij is niet van mij. De bomen heb ik van mijn vader gekregen en die weer van zijn vader en die weer van zijn vader en zo voort. Ze zijn niet van mij, maar van mijn familie. Niet van mijn familie, maar van de geschiedenis. De bomen zijn mijn leven. Jullie willen mijn leven afpakken.”
De vader van Alma en was woest geworden. “Als slaven hebben we hier altijd gezwoegd en nooit een cent gehad. Nou kunnen we eindelijk eens geld maken en nu blokkeer jij het. Denk nu eens één keer aan je kinderen en niet alleen aan jezelf!”
Een paar maanden later was er een grote graafmachine gekomen, die de schilderachtigste boom uitgroef. Een truck met oplegger bracht hem weg. Alma stond erbij met tranen in haar ogen. Opa keek verdwaasd, alsof hij een dreun op zijn hoofd gekregen had. Al gauw praatte hij niet meer, maar zwierf door de boomgaard op zoek naar zijn boom, zoals een vader naar zijn verloren kind zoekt. Wat Alma ook tegen opa zei, hij leek het niet meer te horen.
Nu is opa ook nog eens gestopt met eten. Alma weet wat haar te doen staat. Ze zal de boom opzoeken, terugkopen en weer naar de boerderij brengen. Opa moet zijn boom terugkrijgen en gauw ook, want hij gaat snel achteruit.
_______________________
Bron
De film El Olivo (2016) van de Spaanse regisseur Icíar Bollaín vertelt het verhaal van traditie en vooruitgang van verlies en hoop en van onverwoestbare banden.
Ga naar:
= de volgende pagina:
De jonge sjamaan - Mato Grosso do Sul, Zuidwest-Brazilië – 2008, verhaal 154.
= de Inhoudsopgave, verhaal 153.