Noorwegen – 1906
Pianostemmer
Noorwegen.
“Geef mij je zondagse kleren, ik heb een idee”, zegt Lars Falkenberg tegen zijn makker Knut Pedersen. Samen trekken ze met hun plunjezak van het ene gehucht naar het andere op zoek naar werk op deze of gene boerderij. Knut kijkt Lars vragend aan. Wat moet die met zijn goeie goed? “Ja jongen, we hebben geld nodig. Op de volgende boerderij vraag ik of ik de piano mag stemmen. Maar dan moet ik er wel een beetje netjes uitzien.” Knuts mond zakt open van verbazing. “Kan jij dan pianostemmen?”
Het is herfst. Overal is de oogst al binnen. Het aardappelrooien is bijna gedaan. Op de boerderijen is geen werk meer voor rondtrekkende landarbeiders. Het lukt Lars inderdaad om met een piano aan de gang te mogen gaan op een grote, luxe boerderij. Hij heeft een stemsleutel bij zich en blijkt een goed gehoor te hebben.
Als Knut door een raam naar binnen kijkt, begrijpt hij hoe Lars het aanpakt. Voordat hij aan een snaar begint te rommelen, onthoudt hij goed hoe de schroef stond, zodat hij hem precies weer zo terug kan zetten, als het niet goed lukt. Op die manier wordt de piano er in ieder geval niet slechter op. De deftige boerin is vol bewondering.
Noorwegen.Knut loopt een beetje doelloos rond bij de boerderij in zijn versleten werkkleren. Zijn makker krijgt alle aandacht. Dat steekt hem. Maar Lars is hem niet vergeten. Hij zorgt er voor dat hij uitgenodigd wordt in de keuken voor een stevig maal met koffie. Het is daar gezellig met de dienstmeiden en lekker warm. 's Avonds slapen ze op de hooizolder. “Zes kronen heb ik verdiend”, zegt Lars tevreden. “Morgen zal ik de boerin vragen een getuigschrift op te stellen. Dat kan ons nog wel eens van pas komen.”
_______________________
Bron
Het boek Onder de herfstster (1906) van de Noorse auteur Knut Hamsun gaat over de geestelijke worsteling van de hoofdfiguur, maar geeft tegelijk ook een beeld van het leven van rondzwervende landarbeiders.
Ga naar:
= de volgende pagina: De vlasakker wieden - een dorp in Vlaanderen – 1907, verhaal 40.
= de Inhoudsopgave, verhaal 39.
