Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 75

Savanne-gebied in Nigeria – rond 1925

Sokugo, de dwaalziekte


for bigger picture click on this photo

(Foto: Pietro Zoccola)

Nigeria.

Zo gauw ze haar moeder ziet, springt Sheibe op en holt naar haar toe. “Mama, mama”, roept het donkere meisje met de vlechtjes en slaat haar armen om haar heen, “Pappa is weggelopen”. Dan begint ze te snikken. Shaitu, een rijzige Fulbe-vrouw van een jaar of veertig, kijkt haar dochter aan. “Wat zou er aan de hand zijn?”, vraagt ze zich af. Vanochtend is ze met een paar kalebassen melk naar een nabijgelegen stadje gelopen om die daar huis aan huis te verkopen. Mai Sunsaye, haar al wat oudere man, zat toen voor zijn hut de koran te lezen.

“Rustig maar, meisje”, probeert Shaitu haar dochter te kalmeren en samen met haar loopt ze naar de hut van Sunsaye. Tot haar verbazing ziet ze dat de boeken haastig dicht gesmeten zijn en dat het inktpotje omgevallen is. Van haar man is geen spoor te bekennen.
Hortend en stotend vertelt Sheibe wat er gebeurd is. Aan het eind van de ochtend was er een man gekomen. Hij had een kooi bij zich, met een duif erin. Stiekem was hij naar het bosje achter de hutten geslopen en daar had hij de duif vrijgelaten. De duif had iets wits aan zijn pootje hangen. Even later was haar vader onrustig geworden en zonder iets te zeggen was hij achter de vogel aangelopen. Steeds verder weg. Sheibe had hem nog geroepen en geroepen, maar haar vader had zelfs niet achterom gekeken. Opnieuw snikt Sheibe.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Dotun55)

Nigeria.

Shaitu zucht. Die man, waar Sheibe het over heeft, is Ardo, een nare kerel die het niet kan verkroppen dat Sunsaye tot dorpshoofd gekozen is. En Sunsaye heeft, zo beseft ze, de sokugo, de dwaalziekte. Dat 'witte dingetje' aan het pootje van de duif is een stukje perkament met een levensgevaarlijke toverspreuk erop. Het zorgt ervoor dat een doorgaans kalm mens rusteloos gaat zwerven door de savanne. 's Nachts is het daar gevaarlijk met wilde runderen, cobra's, luipaarden en soms zelfs een leeuw.

Wat moet ze doen? Shaitu weet het niet. Ze moet haar man zien te vinden, om hem mee te nemen naar een tovenaar die hem kan verlossen met een kruidendrank of zo. Als Rikku, haar zoon, bij zonsondergang terug komt met de kudde, zal ze met hem overleggen hoe Sunsaye te redden.

_______________________

Bron
Burning Grass (Brandend gras, 1962, geen Nederlandse vertaling) van de Nigeriaanse schrijver Cyprian Ekwensi is een korte maar spannende avonturenroman over het nomadenleven.



Ga naar:
= de volgende pagina: Verhuizen - een bergdorpje in Peru – 1926 (2), verhaal 75.
= de Inhoudsopgave, verhaal 74.