Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 150

Een gehucht in Centraal-Marokko – 1999

Ayoub


for bigger picture click on this photo

(Foto: Ed Kimber)

Marokko.

“Ach mijn geliefde, keer gauw weer terug”, zingt Aida zachtjes een bekend liedje voor zich uit, terwijl ze pannekoeken bakt op haar gasstel. Ze moet glimlachen als ze merkt wat ze eigenlijk aan het zingen is. Natuurlijk zal M’barek gauw terugkomen, waar zal hij anders heengaan? Hij zou binnen een week terug zijn, en nu is hij al bijna twee weken weg. Maar hij zal vast gauw komen.

M’barek is naar de stad gegaan, met zijn beste kleren aan, om een neef te bezoeken, om hem om geld te vragen. Tenminste, dat zei hij. De bank eist van M’barek dat hij op korte termijn zijn lening terugbetaalt. Anders verkoopt de bank zijn land, dat hij in onderpand heeft gegeven. Toen M’barek de lening afsloot, heeft de bankdirecteur hem beloofd dat hij de lening pas na de oogst terug hoefde te betalen. M’barek heeft het contract getekend, hoewel hij nauwelijks kan lezen. Nu moet hij opeens op stel en sprong de lening aflossen. De bank wil zijn land afpakken, dat is wel duidelijk.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Pieter Edelman)

Marokko.

Ayoub komt de keuken binnen. Hij is blij dat zijn moeder glimlacht. Het is een zorgelijke tijd, dat weet hij best. Aida kijkt Ayoub aan. Wat is hij groot geworden, hij heeft al een klein snorretje en wat haren op zijn kin. Hij doet al veel op de boerderij: hij hoedt de schapen en put water. Ook praat hij vriendelijk tegen opa die mummelend in een hoekje zit en hij doet zijn best met lezen en schrijven. Ayoub heeft het syndroom van Down. Hij durft niet goed naar school te gaan, want de kinderen lachen hem uit. Aida is met de meester gaan praten. Die zal hem beschermen, heeft hij beloofd.

M’barek is vaak boos op Ayoub. Hij kan het niet verdragen dat hij anders is dan de andere kinderen. Als Aida Ayoub zo onderzoekend naar haar haar ziet kijken, zegt ze: “Pappa zal nu wel gauw terugkomen. Hij heeft vast een oplossing gevonden.” Ayoub glimlacht gerustgesteld. “Wat ben ik blij met hem”, bedenkt Aida, “het is zo'n zachtaardige, lieve jongen.”

_______________________

Bron
De film Sweat Rain (2016) van de Marokkaanse regisseur Hakim Belabbes laat ons het leven zien op een kleine boerderij met zijn verdriet, zijn zorgen en zijn geluk.



Ga naar:
= de volgende pagina: Verzoening - Gobi-woestijn, Mongolië – 2003, verhaal 151.
= de Inhoudsopgave, verhaal 150.