Een dorpje in Liberia – rond 1890 (2)
Er hangt oorlog in de lucht
Liberia.
“Laat die man los”, roept Halay en zijn ogen schieten vuur. Halay is een knappe man van een jaar of veertig, met zijn eerste grijze haren. Hij is een kleinzoon van de stichter van het dorp en wordt zodoende altijd met respect behandeld. Een stuk of vijf militie-leden, in uniform en met een geweer, voeren een man mee wiens handen op zijn rug vastgebonden zijn. Als ze niet reageren op Halay's woedende uitroep, voegt deze eraan toe: “Wat heeft hij misdaan?”
De oudste van de militie antwoordt rustig: “Hij heeft zijn belasting niet betaald. Van de president in Monrovia (de hoofdstad van Liberia) moet iedereen belasting betalen.” “Ik ken geen president. Ik ken alleen het dorpshoofd. Die kan ik vertrouwen. Hij helpt mij en ik help hem. Maar die zogenaamde president van jullie heeft me nog nooit ergens mee geholpen.” Dan heeft de militiebaas er genoeg van en zegt tegen een van zijn mannen: “Arresteer hem ook maar. Verzet tegen de regering is verboden.” Al gauw komen er een stuk of tien dorpsbewoners aanlopen die tegen de militie beginnen te roepen. De militie-baas besluit Halay toch maar niet te arresteren.
Liberia.
Als de militie met de gevangene doorgelopen is, zegt Halay tegen een van zijn vrienden die hem te hulp geschoten zijn: “Ik wordt er doodziek van telkens weer belasting te moeten betalen en onbetaald werk te moeten verrichten voor die zogenaamde nieuwe regering in Monrovia. En iedere keer die vervelend opmerkingen over ons dorpsgeloof en dat we achterlijk zijn en dat we onze kinderen naar school moeten sturen. We moeten dit stoppen.” “Hoe zouden we dat kunnen, Halay”, antwoordt zijn vriend, “zij zijn vastbesloten het land te 'moderniseren', zoals ze dat noemen en ze hebben goede geweren.”
's Avonds komt de militie-baas naar de hut van Halay, alleen. “Mag ik even binnen komen”, vraagt hij beleefd, als hij over de drempel stapt en op de grond gaat zitten. “Luister eens Halay, wees toch niet zo boos. Je weet toch wel dat dit gebied hier behoort tot de nieuwe republiek Liberia. Dat is de moderne tijd, of je het leuk vindt of niet. Accepteer dat nou, daag ons niet uit. Uiteindelijk komt daar oorlog van en je weet hoe dat afloopt.” Halay zwijgt en kijkt naar de grond. “Inderdaad”, denkt hij “daar komt oorlog van.”
_______________________
Bron
Het boek Het land van de vaders (1999) van de Liberiaans-Nederlandse auteur Vamba Sherif vertelt de geschiedenis van Liberia, het land dat gesticht werd door zwarte Amerikanen, voormalige slaven. Het beschrijft de spanningen tussen de kolonisten en de inheemse stammen.
Ga naar:
= deel 1: 'Het is je vijand niet' - een dorpje in Liberia – rond 1860 (1), verhaal 19.
= de volgende pagina:
Cricket, een kinderspelletje? - een dorpje in Gujarat, India – 1893, verhaal 31.
= de Inhoudsopgave, verhaal 30.
