Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 31

Een dorpje in Gujarat, India – 1893

Cricket, een kinderspelletje?


for bigger picture click on this photo

(Foto: Andrea Kirkby)

Gujarat.

“Geloof me Mai, mama, we hebben geen keus. Wie kan er in ons dorp dubbele belasting betalen? Misschien een paar rijke families, maar verder niemand. Er zat niks anders op dan de uitdaging aan te nemen, hoe verschrikkelijk ook.” Dan worden de ogen van Yashodama vochtig: “Als je zo spreekt, Bhuwan, is het net of ik je vader weer hoor. Ook hij had moed en waarheid in zijn hart. Wees maar gerust, met de hulp van Lord Krishna zal alles goed komen. In jouw heb ik alle vertrouwen. Wat ga je allemaal doen om de wedstrijd te winnen?”

Yashodama is een wat oudere boerenvrouw, met een vriendelijk, rustig gezicht. In haar glanzend zwarte haar is het eerste grijs te zien. Omdat ze weduwe is draagt ze een witte sari. Bhuwan is haar geliefde zoon, negentien jaar oud, sterk als een leeuw en meestal goed gehumeurd. Maar soms, als hij uitgedaagd wordt, krijgt hij die felle blik in zijn ogen. Dan kan hij overmoedig zijn. Zoals laatst.
Op een middag was het gloeiend heet. Er was niet veel te doen op het land, want de regen bleef alsmaar uit. Een stel jongemannen van het dorp Champaner was naar het Engelse legerkamp geslenterd en had zittend in de schaduw toegekeken hoe de Engelsen cricket speelden. Toen de bal hun kant uitrolde, legde Bhuwan net aan een vriend uit dat het wel leek op gilla-danda, “dat spelletje wat we vroeger altijd speelden, toen we klein waren.” De Britse kapitein die de bal kwam ophalen en wat Hindi sprak, ving die woorden op en was op zijn tenen getrapt. “Denk jij dat je van ons kan winnen?”, had hij kwaad aan Bhuwan gevraagd. “Natuurlijk”, had die bot geantwoord, “het is niet meer als een kinderspelletje”.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Gaurika Wijeratne)

Gujarat.

De verhouding tussen de inwoners van het boerendorpje en de Engelse bezetters is gespannen. De belastingen die ze moeten betalen zijn ondraaglijk hoog. Vorig jaar was er weinig regen gevallen en hebben ze slechts de helft van de lagaan, de belasting, kunnen betalen, op voorwaarde dat ze dit jaar dubbele lagaan zouden betalen. Maar dit jaar is er nog geen druppel regen gevallen. Als de dorpsoudsten van Champaner bij het fort de kapitein opnieuw om belasting-uitstel komen smeken is deze spijkerhard. “Dubbele lagaan hebben we afgesproken voor dit jaar en daar blijf ik bij. Dat het niet geregend heeft is mijn schuld niet. Ik heb de onkosten voor dit fort en voor al de soldaten, wat denken jullie wel ...”

Dan ziet de kapitein wat achteraf Bhuwan staan. “Kom jij eens hier. Jij vond cricket een dom kinderspelletje, is het niet? Ik scheld jullie dit jaar de dubbele lagaan volledig kwijt voor Champaner, op voorwaarde dat jullie een cricket-wedstrijd van ons winnen. Als jullie verliezen, betalen jullie driedubbele lagaan.” De dorpsoudsten beginnen te jammeren, maar de kapitein eist dat Bhuwan de beslissing neemt. Die twijfelt, maar neemt dan namens het dorp de weddenschap aan. Met hulp van Lord Krishna zal Champaner de wedstrijd winnen en geen belasting betalen dit jaar.

_______________________

Bron
Lagaan (2001) is een schitterende, spannende, drieënhalf uur durende film van de Indiase cineast Ashutosh Gowariker.



Ga naar:
= de volgende pagina:
Het rendier – een afgelegen boerderij in de moerassen van IJsland – 1899 (1), verhaal 32.
= de Inhoudsopgave, verhaal 31.