Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 164

Korea – 2016

Demarcatielijn


for bigger picture click on this photo

(Foto: NelC)

Korea.

“Het is toch duidelijk, mijn boot ging stuk, dat is alles. Ik ben helemaal geen spion.” Nam Chul-woo, een fors gebouwde dertiger, met tamelijk lang zwart haar dat over zijn gezicht valt, is wanhopig. “Waarom brengen jullie me niet terug? Ik wil naar mijn gezin!” “Dan zul je toch eerst je verhaal op moeten schrijven”, zegt de man aan het bureau die tegenover hem zit met een flauw glimlachje, “vanaf het moment dat je geboren werd tot nu toe. Alles wil ik weten.” Chul-woo zucht, al drie keer heeft hij zijn verhaal geschreven en iedere keer was er wel iets niet goed, zodat hij het over moest doen. Hij is moe, hij wil slapen.

Chul-woo woont in het zuiden van Noord-Korea, hij is een arme visser. Vanochtend vroeg voer hij met zijn bootje naar zijn drijfnet om de vis eruit te halen. Even lette hij niet op en toen sloeg zijn schroef in het net. Hij kreeg hem niet los, wat hij ook probeerde. Toen hij de kleine buitenboordmotor op volle toeren liet draaien om het net los te scheuren, brandde de motor door. Het bootje was stuurloos geworden en dreef langzaam met de stroom mee naar het zuiden. Chul-woo was al vlakbij de demarcatielijn. Wild gebaarde hij naar de Noord-Koreaanse grenswachten, maar voordat die een snelle motorboot konden sturen was Chul-woo al over de grenslijn gedreven en konden ze niets meer doen. Als een militair vaartuig één meter over de lijn ging, zou er een internationaal conflict geboren zijn …


for bigger picture click on this photo

(Foto: Craig Nagy)

Korea.

Toen Chul-woo's bootje tegen de kust aandreef, stonden de Zuid-Koreaanse grenswachten al klaar, met hun geweer in de aanslag. Hij werd meteen naar een verhoorcentrum gebracht, moest zijn ruwe visserskleren uitdoen en gaan douchen. Daarna moest hij andere kleren aantrekken: een glimmend licht- en donkerblauw trainingspak met spiksplinternieuw nieuwe schoenen. Uren en urenlang werd hij verhoord.

Drie dagen later mocht Chul-woo terug naar zijn bootje. Er zat een nieuwe buitenboordmotor op. Bezorgd voer hij terug naar het noorden. Hoe zou het met zijn vrouw en kleine dochtertje zijn? Aan de kust stonden grenswachten al klaar om hem aan te houden. Even later zat hij opnieuw in een verhoorcentrum, nu van de Noord-Koreaanse veiligheidsdienst. Weer kreeg hij een stapeltje papier en een balpen. “Nu schrijf je precies op wat er gebeurd is en wat je gezien hebt. Alle details wil ik van je weten. Begrepen? Alles.”

_______________________

Bron
De film The Net (2016) van de Zuid-Koreaanse regisseur Kim Ki-duk vertelt het verhaal van een arme visser die tussen de raderen raakt.



Ga naar:
= de volgende pagina: Zo vertrouwd - Paraguay – 2016, verhaal 165.
= de Inhoudsopgave, verhaal 164.