Uttar Pradesh, India – in de dertiger jaren (1)
Eindelijk een koe!
Hori glimlacht. Eindelijk gaat zijn droom in vervulling. En die van zijn vrouw Dhania. Ze krijgen een koe! Wat zal hun zoon Gobar flink en sterk worden, als hij iedere dag een beker melk kan drinken. Wat zullen hun dochters Rupa en Sona gezond en mooi opgroeien, als ze elke dag melk krijgen.
Dhania had zo haar twijfels, toen hij met het goede nieuws thuis kwam. “Is er wel genoeg gras en rijststro”, vroeg ze zich af. “Zo'n beest moet toch dagelijks goed eten. En dat mag niet ten koste gaan van de twee ossen.” Maar hij legde haar uit dat hij het buitenkansje onmogelijk voorbij kon laten gaan. Dhola, een boer uit een naburig dorp met een kleine kudde melkkoeien zit klem. Hij heeft te weinig voer voor al zijn beesten. Hij wil er wel een verkopen voor tachtig roepies. Een prachtig jong beest. Na het kalven zal ze veel melk geven. En zo tam als ze is, zelfs een kind kan haar melken.
Maar waar zou Hori tachtig roepies vandaan kunnen halen? Ze zitten al zo diep in de schuld. En de rente is zo hoog. Binnen een paar jaar moet je het dubbele terugbetalen en weer een paar jaar later het dubbele daarvan. Dit keer heeft hij echter een troefkaart. Dhola heeft vorig jaar zijn vrouw verloren. Hij kan niet tegen de eenzaamheid. Hij zit te springen om een nieuwe echtgenote. Dat is niet eenvoudig als je al wat ouder bent.
Hori kent een vrouw in een ander dorp, een ver familielid, die hij vast wel kan overhalen met Dhola te trouwen. Toen hij het Dhola vertelde, beloofde die hem dolblij de jonge koe: “En bhai, broeder, zie maar wanneer je geld hebt om wat terug te betalen. Dat heeft geen haast. Binnenkort zijn we familie!”
Binnenkort komt de koe. Wat zal hun aanzien stijgen in het dorp! Hij zal de koe voor hun huis vastmaken. “Kijk” zullen de buren tegen elkaar zeggen, “Hori heeft het zo slecht nog niet. Die heeft een koe. En wat voor een, zo'n prachtbeest. Dat zal het nodige gekost hebben.”
_______________________
Bron
In Godaan, The Gift of the Cow (1936) verhaalt de Indiase auteur Munshi Premchand de lotgevallen van een boerenfamilie, hoe zij worstelen het hoofd boven water te houden en de familie-eer te redden.
Ga naar:
= deel 2, de volgende pagina:
Niks dan narigheid bracht de koe - Uttar Pradesh, India – in de dertiger jaren (2), verhaal 84.
= de Inhoudsopgave, verhaal 83.