Rivier de Engoeri, Georgië/Abchazië – 2014
Tijdelijk eiland
Georgië.“Deze winter zullen we geen honger hebben”, zegt hij tevreden tegen het meisje dat visjes schoonmaakt, zout en te drogen hangt. De herfstzon verwarmt de oude man op de bank voor het kleine planken huisje. Iedereen noemt hem 'baboe', opa. Ja, hij wordt een dagje ouder. Maar dit jaar is het hem toch weer gelukt. Hij was er op tijd bij om een eiland in de rivier te claimen, er een huisje te bouwen, de grond om te spitten en er maïs-korrels te zaaien. Nu staan de planten manshoog. De kolven zijn dik.
Dit jaar was hij niet alleen. Zijn kleindochter was bij hem, telkens als ze niet naar school hoefde. Ze is al flink. Ze zegt niet veel, maar ze heeft goed meegeholpen. Met het begieten van de planten in de hete zomer, het roosteren van de vis die ze gevangen hebben in een tenen fuik in de rivier. Met spullen op te halen uit de boerderij. En straks met het oogsten.
Georgië.Ieder jaar brengt de rivier hier een paar nieuwe eilanden, in de loop van de winter. De grond is zacht, maar vruchtbaar, zo vruchtbaar! Het is veel werk: een huisje bouwen, spitten, water geven. En je moet op het eiland passen. Dat de dieren je oogst niet vernielen, of slechte mensen.
Maar het leven is goed hier. De vogels, de frisse wind, het klotsende water. En natuurlijk de belofte van een mooie oogst. Je moet wel geluk hebben dat je de oogst op tijd binnen kan halen, voor de najaarsstormen komen en de najaarsvloed die de eilandjes onherroepelijk wegspoelt. Om ze volgend jaar op een andere plekken terug te brengen. Gelukkig is het al bijna tijd om te oogsten.
_______________________
Bron
In Corn Island (2014) schildert de Georgische filmmaker Giorgi Ovashvili het boerenleven op een klein, tijdelijk eiland in een rivier. Met weinig woorden en rustige, indrukwekkende beelden vertelt hij het eenvoudige verhaal.
Ga naar:
= de volgende pagina: Geluk en zorgen - Pakistan – 2014, verhaal 158.
= de Inhoudsopgave, verhaal 157.
