Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 148

Een gehucht in de provincie Hebei, China – 1997

Geen leerling minder


for bigger picture click on this photo

(Photo: Bill Benson)

Provincie Hebei.

“Maar wie ben je dan?”, vraagt de jonge vrouw die op bed ligt. “Ik ben Wei Minzhi, de invalster. Meester Gao moest weg en nou ben ik hier tijdelijk. Maar, waar is uw zoon Zhang Huike? Hij is niet op school, hij móét op school komen. Dat is verplicht. Hij mag niet wegblijven.” “Hij is hier niet meer”, antwoordt de moeder. “Hij is naar de stad, om geld te verdienen. We hebben schulden, mijn man is overleden en ik ben ziek. Hij is de enige die kan helpen. Hij is meegegaan met een paar grotere kinderen van het dorp.”

Boos loopt Wei – lang zwart haar in een vlecht, appelrode wangen – terug naar school. “Zorg ervoor dat er geen een leerling minder is, als ik over een maand terugkom”, had meester Gao gezegd. “Als ze er allemaal nog zijn, regel ik dat je de 50 yuan die de burgemeester je beloofd heeft ook echt krijgt. Van de 38 leerlingen die we vorig jaar hadden, zijn er al tien weggelopen. Weet je wat, als ze er alle 28 nog zijn, geef ik je zelf nog 10 yuan extra.”
Wei is nog pas 13 jaar, ze heeft zelf niet meer dan zes jaar basisschool gedaan, maar de burgemeester heeft niemand anders kunnen vinden. Meester Gao was er helemaal niet gelukkig mee, maar hij moest dringend naar zijn oude moeder die ernstig ziek is. Hij heeft Wei alles gewezen, heeft nog wat aanwijzingen gegeven en is toen vertrokken.


for bigger picture click on this photo

(Photo: BenBenW)

Provincie Hebei.

Halverwege bedenkt Wei zich. Ze gaat niet terug naar school, ze gaat naar de burgemeester! Laat het dorp die zieke moeder helpen, dan hoeft Zhang niet in de stad te werken. Maar de burgemeester, een boer van een jaar of 45 met een grijs, tamelijk versleten pak en een grijze pet op zijn hoofd, wil er niks van weten. Het dorp heeft er gewoon geen geld voor en daarmee uit.

Als Wei 's avonds in bed ligt, moet ze bijna huilen als ze denkt aan wat er die dag allemaal gebeurd is. Naar die zestig yuan kan ze wel fluiten. Dan krijgt ze een ingeving. Morgen gaat ze naar de moeder van Zhang, vraagt haar het adres in de stad waar hij logeert en gaat hem op zondag zelf ophalen. Geld voor een buskaartje heeft ze niet, maar dat geeft niet, ze gaat gewoon liften. Met een flauwe glimlach op haar gezicht slaapt ze in.

_______________________

Bron
Not one less (1999) is een ontroerende film van de Chinese regisseur Zhang Yimou. De acteurs hebben hun eigen naam en spelen zichzelf.



Ga naar:
= de volgende pagina: De baobab - een dorpje in de Sahel, Afrika – 1999, verhaal 149.
= de Inhoudsopgave, verhaal 148.