Burkina Faso – 1986
'Maak je niet ongerust'
“Ach Issa, ben jij nou een man? Het komt allemaal goed, maar heb wat geduld. Mamma en ik helpen je toch en pappa draait heus wel bij. Je weet hoe hij is, hij kan niet lang kwaad blijven.” Beschaamd buigt de boomlange jonge man in het eenvoudige shirt zijn hoofd. Even later kijkt hij de knappe, jonge vrouw met het smalle hoofd liefdevol aan. “Je hebt gelijk, Bentu” zegt hij zacht, “ik verstop me wel hier in de struiken.” “Zweer me dat je niet weg zult lopen”, zegt ze ernstig, om even later toch weer hartelijk te lachen als ze ziet hoe bedremmeld haar vriend kijkt. Opgelucht haalt deze adem. Zo kent hij Bentu weer, vrolijk als altijd.
Burkina Faso.
Na een lange, moeilijke tijd hebben de ouders van Bentu besloten weg te trekken uit het dorp waar hun familie al generatieslang woonde. Dat was een grote stap, maar het kon niet anders. Kurkdroog was het er de laatste jaren. Niks wou er meer groeien. Hoe ver moest Bentu iedere dag niet lopen om water te halen? Eens in de maand kwam er een grote vrachtwagen van de regering rijst brengen. Dat was geen leven. Op een keer, vlak na de voedseluitdeling, laadde het gezin wat spullen op hun oude ezelkar en verliet het dorp.
Issa, de vriend van Bentu, kwam het gezin al snel achterna en werd hartelijk opgenomen. Een flinke werkkracht was meer dan welkom. In een stadje niet al te ver weg verkocht de vader van Bentu de kar en de ezel. Met dat geld lieten ze zich in een pick-up zo ver mogelijk naar het westen rijden. Daarna liepen en liepen ze tot ze in een groen gebied kwamen, waar ze zich vestigden. Ze bouwden er wat eenvoudige hutten en ontgonnen de grond. Er viel genoeg regen en na een paar maanden stond de maïs er prachtig bij.
Burkina Faso.“Leg je hand eens op mijn buik”, zegt Bentu zacht tegen Issa en weer moet ze lachen, “vader was zo woest toen hij er achter kwam dat ik zwanger ben, dat hij jou heeft weggejaagd. Maar ik zal je zo nu en dan wat rijst brengen en jij kunt vissen in de rivier. Mama is erg op je gesteld. Zij zal pappa wel bewerken. Maak je maar niet ongerust.”
_______________________
Bron
Yam Daboo (1986) van de Burkinese filmmaker Idrissa Ouédraogo schildert prachtig het leven van kleine boeren die een nieuw begin maken.
Ga naar:
= de volgende pagina: Het knoflookoproer - Provincie Shandong, China – 1986, verhaal 139.
= de Inhoudsopgave, verhaal 138.
