Peasant Autonomy
         Archive          
go to the previous page     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 28

Een dorpje in Zuidoost-Nigeria – rond 1885

'We gaan nù de blanken verdrijven!'


for bigger picture click on this photo

(Foto: Tom Miller)

Nigeria.

Het is nacht. Okonkwo ligt al op zijn bamboe bed als hij de ijzeren gong van de dorpsomroeper hoort. Iedereen moet morgenochtend naar de ilo komen, de grote verzamelplek midden in het dorp. Okonkwo kan bijna niet slapen van opwinding. Eindelijk komt Umuofia, zijn dorp, in actie. Dat werd tijd. De blanken moeten verjaagd worden!

Nog pas een paar jaar geleden kwam de eerste blanke naar Umuofia. Een priester met een tolk vertelde hen dat hun goden vals waren. Dat zijn eigen god de enige ware is. En nog veel meer. De meesten moesten lachen om al de rare dingen die hij zei. Maar de priester kreeg toch een paar volgelingen. Meestal mensen die verstoten waren uit het dorp en in het Kwade Woud wonen.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Tom Miller)

Nigeria.

Na een tijdje vroeg de priester de dorpsoudsten vriendelijk toestemming om een gebedshuis te mogen bouwen voor zijn god. Ze wilden hem wel wegsturen, maar daar schrokken ze voor terug. Ze hadden het verhaal gehoord van Abama, een dorp in de buurt. Toen daar een blanke kwam, vertelde hun orakel dat de witte mannen hun goden en hun dorpsleven zouden gaan vernietigen en als sprinkhanen alles op zouden vreten. Dus hadden ze hem toen vermoord. Een paar weken later kwamen een paar blanken met een groep inheemse soldaten naar het dorp, toen er markt was. Ze schoten op het marktplein iedereen dood die ze zagen.

De dorpsoudsten gaven de priester dan maar toestemming een heiligdom te bouwen voor zijn vreemde god. Dat zal weinig kwaad kunnen, hoopten ze. De slappelingen uit Umuofia die met de nieuwe godsdienst mee wilden doen, moesten vooral hun gang gaan. Die konden ze in het dorp missen als kiespijn.
Daarna ging het dorpsleven gewoon verder. De mannen zwoegden op de maniokvelden, de vrouwen verbouwden maïs en bonen. Dorpsfeesten waren er als vanouds, meisjes werden uitgehuwelijkt, het orakel geraadpleegd als iemand ernstig ziek was en er was een dorpsraad als er problemen waren.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Kikuno/IITA)

Cocoyam akker in Nigeria.

De blanken brachten echter niet alleen een nieuw geloof, maar ook een bestuur. In een naburig stadje kwam een gerechtshof met witte rechters die helemaal niets begrijpen van hun gebruiken. Er is nu ook een gevangenis die vol zit met mannen die wetten van de blanken overtreden hebben. Heel wat dorpelingen zijn ondertussen voor de blanken gaan werken als knechten of kotma's: gerechtsdienaren en cipiers.

Okonkwo zucht diep, als hij aan dat alles denkt. Maar gelukkig roept vandaag de gong iedereen op voor een grote dorpsvergadering. We gaan nù de blanken verdrijven, voordat het te laat is.

_______________________

Bron
In Een Wereld Valt Uiteen (1958) beschrijft de Nigeriaanse auteur Chinua Achebe eerst nauwkeurig en liefdevol het dorpsleven. Daarna vertelt hij hoe de eerste blanken aankomen en zich stap voor stap meester maken van het land.



Ga naar:
= de volgende pagina:
Bandieten en huurmoordenaars - een dorpje in het noorden van Mexico – rond 1890, verhaal 29.
= de Inhoudsopgave, verhaal 28.